Kategoria: Życie prywatne

życie prywatne

Czekanie na list, czyli Radio Erewań

Posted on      by     

Któż nie zna opowieści o Radiu Erewań, które podało informację, że w Paryżu na Placu de Gaulle’a rozdają mercedesy? Jak mawiał pan Jowialski: „Znacie? To posłuchajcie!” Otóż, gdy przyszło do weryfikowania informacji podanej przez Radio Erewań szybko okazało się, że rzecz dzieje się nie na…

Czytaj dalej… Czekanie na list, czyli Radio Erewań

Dogadane, czyli kto robił strzyk lub Strzygę strzygł?

Posted on      by     

Są wyrazy do siebie podobne, które znaczą co innego. Dlatego wiele osób je myli. Mam taki słownik wyrazów mylonych. Czego tam nie ma! „Deratyzacja” i „deratyfikacja”, „aborcja” i „abordaż” czy „abolicja” i „ablucja”. I mogłabym tak długo wymieniać, ale… po co? W końcu od tego jest cały…

Czytaj dalej… Dogadane, czyli kto robił strzyk lub Strzygę strzygł?

Samotność w czasach Internetu

Posted on      by     

ci, którzy nie wchodzą do wirtualnego świata, jeśli w realnym życiu nie mają kompletnie nikogo, czują się jeszcze bardziej wyobcowani. Szczególnie dzieje się tak, gdy nie mają pracy, obowiązków, a na dodatek z przyczyn ekonomicznych nie mogą realizować swoich pasji. Gdy wcześniej prowadzili bujne życie towarzyskie – jego powolna utrata sprawia, że nie mogąc żyć jak kiedyś – znikają.

Proszę opuścić moje sny

Posted on      by     

Na wiele rzeczy w życiu mamy wpływ, ale jest masa takich, na które wpływu nie mamy. Mogłabym wymienić setki. Na przykład nie mamy wpływu na to, w jakiej rodzinie przychodzimy na świat, kim są nasi rodzice, rodzeństwo, z kim będziemy w jednej klasie (stąd zresztą…

Czytaj dalej… Proszę opuścić moje sny

A miało być stado

Posted on      by     

Wiele miesięcy temu opisywałam historię Gieroja – kapturowego szczura, który trafił do nas z jednej z warszawskich plebanii. Gieroj podrósł, zmężniał i właściwie przez te cztery miesiące stał się częścią domu. Ponieważ to nie pierwszy szczur w moim życiu, więc sporo o tych zwierzętach wiem….

Czytaj dalej… A miało być stado

Żeby nie narzekać, czyli… z prądem

Posted on      by     

Ponarzekałam ostatnio i… to było moje ostatnie żalenie się. Naprawdę! Nie wolno narzekać, bo zaraz może być… gorzej. Paradoksalnie jednak, gdy los zsyła na nas jakieś „gorzej”, to po to, byśmy docenili drobiazgi i nauczyli się z nich cieszyć. Byśmy docenili momenty, kiedy jest… cudownie,…

Czytaj dalej… Żeby nie narzekać, czyli… z prądem

Blisko domu

Posted on      by     

Kiedyś, gdy umierał Król wiadomość o jego śmierci docierała do poddanych, zwłaszcza tych mieszkających na krańcach kraju, po wielu tygodniach. Bywało, że szczegóły były mocno zniekształcone, bo smutna wieść szła przez miasta i wioski powtarzana z ust do ust. Dodawano więc informacji i sensacji, jak…

Czytaj dalej… Blisko domu

Wożenie drzewa do lasu

Posted on      by     

Rok temu zaproszono mnie, jako jurora festiwalu teatralnego prowadzonego przez Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy nr 2 w Warszawie. Pod nazwą Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy kryje się tak naprawdę… poprawczak. Ten konkretny powstał jeszcze przed wojną, jako tzw. „Zakład dla Dziewcząt Moralnie Zaniedbanych”. W większości są w nim…

Czytaj dalej… Wożenie drzewa do lasu

Nowe życie trupa

Posted on      by     

Nie jestem typem człowieka, który chętnie coś wyrzuca. To zdaniem jednych wada – zdaniem innych zaleta. U mnie to niechętne wyrzucanie bierze się chyba z tego, że byłam i kilka razy na wysypiskach śmieci i kilka razy na wykopaliskach archeologicznych. Wbrew pozorom to miejsca, które…

Czytaj dalej… Nowe życie trupa