Tag: anegdoty

Miejskie legendy ewoluują, czyli jaki piękny spam

Posted on      by     

O miejskich legendach pisałam tu wielokrotnie. Było więc o trupim jadzie, kradzieży babci, porwaniu dla nerki, a także o anakondzie. Wszystkie te legendy miały jeden wspólny charakterystyczny punkt. To była informacja, że zdarzyły się znajomym znajomych. Ostatnio miejskie legendy zdają się ewoluować. Wszystko za sprawą…

Czytaj dalej… Miejskie legendy ewoluują, czyli jaki piękny spam

Pamięć do smaku

Posted on      by     

Płyny Lugola miałam dwa. Jeden przyniosła mama Jerzego, mojego ówczesnego chłopaka. Już wiedzieliśmy, że „dylu dylu na badylu pierdyknęło w Czarnobylu”, choć nie bardzo myśleliśmy o tym, co to oznacza. Miałam 18 lat, byłam zakochana jak wariatka i bardziej interesowało mnie przebywanie ciągle z Jerzym…

Czytaj dalej… Pamięć do smaku

Jestem ze swojej epoki

Posted on      by     

– Czy Pani chciałaby żyć w dziewiętnastym wieku? – spytała mnie jakaś pani na jednym ze spotkań autorskich. – Nigdy w życiu – odpowiedziałam cytując Katarzynę Grocholę, a wtedy pani się zdziwiła. Bo przecież tak często o tym dziewiętnastym wieku piszę na blogu lub opowiadam….

Czytaj dalej… Jestem ze swojej epoki

Między higieną a hieną

Posted on      by     

Gdy byłam dzieckiem zaczytywałam się książkami Hanny Ożogowskiej. Jej „Chłopak na opak” oraz „Raz gdy chciałem być szlachetny” mam nawet z autografem, bo dostałam na pocieszenie w chorobie, kiedy miano mi stawiać bańki. Dlatego autorka napisała w dedykacji „bańki to bajki”! Było to… bagatela 35…

Czytaj dalej… Między higieną a hieną

Romantyzm w szczoteczkach?

Posted on      by     

„- Czterdzieści pięć lat – to epoka ostatniej miłości, najgorszej – odpowiedział doktór. – Znawcy mówią, że pierwsza miłość jest najgorsza – szepnął Wokulski. – Nieprawda. Po pierwszej czeka cię sto innych, ale po setnej pierwszej – już nic.” To fragment dialogu między doktorem Szumanem…

Czytaj dalej… Romantyzm w szczoteczkach?

Dąsy wolne, czyli chyba chodzi o Małysza

Posted on      by     

Moda na nagrywanie rozmów zaczęła przybierać rozmiary co najmniej absurdalne. Nagrywane są już wszystkie, nawet najdurniejsze dialogi. Wczoraj zadzwonił telefon, a na wyświetlaczu ukazał się zastrzeżony numer. Ponieważ w uchu miałam słuchawkę i telefon był nastawiony na odbiór samoczynny, więc… usłyszałam męski głos, który poinformował…

Czytaj dalej… Dąsy wolne, czyli chyba chodzi o Małysza

A jednak na marne poszło, czyli jak wyrobić sobie nazwisko

Posted on      by     

Miesiąc temu pisałam o tym, że nie wiem czy nie zmarnowałam pół roku na rozmowy z pewnym wydawnictwem (szczegóły tutaj) i… wyszło, że zmarnowałam. Dziś pojechałam na rozmowę i… oni jednak wolą coś zupełnie innego. Oczywiście piszę świetnie, mam świetne pióro, ale to co zaproponowałam…

Czytaj dalej… A jednak na marne poszło, czyli jak wyrobić sobie nazwisko

Nie ma jak ludowe metody

Posted on      by     

Zwłaszcza na rozładowywanie napięć i agresji. To moja refleksja po weekendowej wyprawie do powiatu węgrowskiego. Wraz z kolegą po piórze – Konradem Lewandowskim (przygotowującym powieść, której akcja dzieje się na tamtejszej ziemi) – wybraliśmy się, by zbierać miejscowe legendy. Co z tego wyszło – niech na…

Czytaj dalej… Nie ma jak ludowe metody

Chudy czwartek, czyli Żabczyński w roli pączka

Posted on      by     

Pierwszy raz w tłusty czwartek nie zjadłam nawet jednego pączka czy faworka. Nie. Nie odchudzam się, choć może powinnam zacząć. Nie zjadłam pączka, bo rano nie miałam kiedy pobiec do sklepu. Musiałam skończyć pisać. Potem pojechałam do redakcji, gdzie siedziałam do wieczora śledząc w internecie…

Czytaj dalej… Chudy czwartek, czyli Żabczyński w roli pączka