Różne oblicza radości

Posted on      by     

Podobno przyjaciół nie poznajemy w biedzie, ale wtedy, kiedy zaczynamy odnosić sukcesy. Coś w tym jest. Wraz z każdą moja kolejną książką przybywa mi wrogów. Nie jawnych! Takich skrytych, którzy za plecami obrabiają tyłek. Zawsze mnie to dziwi. Pewnie dlatego, że odbieram samą siebie, jako…

Czytaj dalej… Różne oblicza radości

Wsi spokojna, wsi wesoła

Posted on      by     

Wiele lat wybierałam się do Muzeum Wsi Radomskiej i wreszcie się udało. Byłam. Miejsce naprawdę urocze, chałupy piękne, słodkie domki, obórki, a w jednej murowanej obórce swojsko śmierdzące zwierzątka. Wczoraj przez pół dnia podziwiałam wspaniałe wystawy. Na przykład sprzętu rolniczego, gdzie wystawiono tzw. „Sam-y”, czyli…

Czytaj dalej… Wsi spokojna, wsi wesoła

Pauca sed bona?

Posted on      by     

Tak twierdzili starożytni, a powtarzał mój ojciec. Lepiej czegoś kilka, ale dobrych niż masowa produkcja. To dlatego zachwyca nas jeden mak w polu. Jedna dzika róża na trawniku pełnym chwastów. Jak jednak być różą? Zadaje sobie to pytanie, bo jestem po kilku rozmowach na temat…

Czytaj dalej… Pauca sed bona?

Kolejny podręcznik

Posted on      by     

„Klasa pani Czajki” trafia do kolejnego, trzeciego już podręcznika. Zaczęło się od „Słowa na start” dla klasy VI. Wydanego najpierw przez wydawnictwo Rożak, a potem przez Nową Erę. Potem, był podręcznik i zeszyt do ćwiczeń dla I klasy gimnazjum zatytułowany „Po polsku” i wydany przez…

Czytaj dalej… Kolejny podręcznik

Mundial, czyli różne twarze patriotyzmu

Posted on      by     

Polska piłka jest do bani. Wiem. Eufemizm. Powinnam napisać dosadniej. Tymczasem ja delikatnie daję do zrozumienia, że jest z nią kiepsko. Może dlatego do kibicowania trzeba znaleźć inne Ojczyzny? U mnie sprawa jest prosta. Zagraniczny korzeń mam jeden i daleki. W XVIII wieku moi przodkowie…

Czytaj dalej… Mundial, czyli różne twarze patriotyzmu

Rowerem dookoła warszawy

Posted on      by     

Mój przyjaciel z czterema kolegami postanowił objechać Warszawę w jeden dzień. Co ja piszę? Nawet nie tyle warszawę, co Mazowsze, bo czerwony turystyczny szlak rowerowy wiedzie przez mazowieckie miejscowości (m.in. Nowy Dwór, Otwock, Górę Kalwarię i Błonie). I Tak wczoraj cała piątka wystartowała o 4:30…

Czytaj dalej… Rowerem dookoła warszawy

Czarno widzę, czyli fazy księżyca

Posted on      by     

Kiedyś już pisałam, że uwielbiają mnie typy spod ciemnej gwiazdy, wariaci, żule, narkomani, alkoholicy itd. W sumie z wzajemnością. Ja też ich lubię, bo nadają światu kolorytu, choć… nie lubię ich w nadmiarze. Dawno jednak już doszłam do wniosku, że jeżeli zostałabym kiedykolwiek królową czy…

Czytaj dalej… Czarno widzę, czyli fazy księżyca

Anioł miłości, czyli do diabła z błędami

Posted on      by     

Od kilku dni jestem podenerwowana. Cóż… „LO-teria” w drukarni i już żadnej ewentualnej literówki poprawić się nie da. A przecież zawsze najwięcej znajduję w druku. Znów boję się przeoczonych nie tyle „tez” zamiast „też”, „cos” zamiast „coś” czy „maja” zamiast „mają” ile różnych nieprzewidzianych, najdziwniejszych…

Czytaj dalej… Anioł miłości, czyli do diabła z błędami

Wyprawa niebieskim ogórkiem

Posted on      by     

Ogórek – autobus mojego dzieciństwa od dawna jest pojazdem zabytkowym. Mój syn, który wielokrotnie mnie męczył tekstem: „opowiedz coś ze swojej młodości” (zupełnie jakbym była bardzo starą babą) ogórkiem nigdy nie jechał. Wczoraj trafiła się okazja. Zarezerwowałam miejsce na wycieczkę z cyklu „Warszawa mniej znana…

Czytaj dalej… Wyprawa niebieskim ogórkiem

Panujący nad klimą szef od spinaczy

Posted on      by     

Jest w redakcji pewien kierownik, a może i dyrektor? Jego rola od wielu lat mnie zadziwia. Zwany popularnie „szefem od spinaczy” jest panem życia i śmierci naszych ryz papieru i długopisów, wielokrotnie wprawiając nas w zdumienie, bo żądając oficjalnych zapotrzebowań programowych na nożyczki, taśmy klejące…

Czytaj dalej… Panujący nad klimą szef od spinaczy