W szponach strasznego wywiadu

Posted on      by     

Wspominałam jakiś czas temu, że przeprowadziłam wywiad z pewnym panem i… „podchodzę jak pies do jeża” do spisania tego wywiadu. Czas jednak zaczął mnie gonić, redakcja naciskać, a ja nie mogłam i nie mogłam siąść do opracowywania rozmowy. Wreszcie siadłam. Zaczęłam słuchać tego wszystkiego. Czego?…

Czytaj dalej… W szponach strasznego wywiadu

To już trzeci miesiąc

Posted on      by     

Przenoszenie bloga na piechotę trwa i to już trzeci miesiąc. Owszem, gdybym miała więcej czasu, gdybym na przykład mogła poświęcić dwa tygodnie tylko na to pewnie całość moich wypocin byłaby już od dawna pod nowym adresem. Niestety… Teraz siadłam w weekend nad tym. Teoretycznie powinnam…

Czytaj dalej… To już trzeci miesiąc

Podobno wygraliśmy wojnę

Posted on      by     

Wiele lat temu robiłam jakiś materiał o giełdzie w Słomczynie. Jeden z moich „bohaterów” kupował samochód na giełdzie za gotówkę, za jakąś sporą sumę. Na moje pytanie skąd ma tyle forsy odpowiedział, że zarobił i dodał: „My Polacy jesteśmy bogaci. Przecież wojnę wygraliśmy, nie?” I…

Czytaj dalej… Podobno wygraliśmy wojnę

Jak w brazylijskiej telenoweli…

Posted on      by     

Moi znajomi wielokrotnie porównywali moje życie do brazylijskiej telenoweli. Poniekąd mają rację, bo jak się tak z boku popatrzy to coś w tym jest… Dopiero co pisałam o pogrzebie i różnych jego tragicznych aspektach. Głównie urzędowych, ale były i inne. Życie Eksia przelatywało mi przed…

Czytaj dalej… Jak w brazylijskiej telenoweli…

Nie warto umierać

Posted on      by     

„Żyć czy umierać, czyli ile kosztuje śmierć”. Taki tytuł nosił kiedyś mój telewizyjny reportaż. Zaczęło się niewinnie od opowieści kolegi o opłatach, których musiała dokonać jego przyjaciółka, gdy chowała ojca. Mój ojciec też już nie żył i dobrze pamiętałam te bzdurne opłaty, więc… nakręciłam, co…

Czytaj dalej… Nie warto umierać

O tempora! O mores!

Posted on      by     

Jedna z moich koleżanek kilkakrotnie mi opowiadała o konflikcie z teściami. Jej teściowie to ludzie prości – bez wykształcenia nie tylko wyższego, ale nawet bez matury. Dla nich ona jest złą zoną, bo: • za mało zajmuje się domem, • zbyt wiele czasu poświęca na bzdury typu…

Czytaj dalej… O tempora! O mores!

Przedłużacz

Posted on      by     

  Samochód ma dla mnie jeździć. Do przodu i tyłu. Marka nie ważna, ale… dla portalu francuskie.pl testowałam ostatnio kilka francuskich samochodów. Sprawa o tyle zabawna, że jako kobieta zwracam uwagę na zupełnie inne rzeczy niż mężczyzna-kierowca. Mnie interesuje komfort jazdy, kieszenie i półeczki, zwrotność…

Czytaj dalej… Przedłużacz

Czy pan mnie poznaje?

Posted on      by     

– Czy pan mnie poznaje? – Spytał bohater serialu „Dom” Bronisław Talar mieszkańca bloku, który wybudował jako przodownik pracy. Usłyszawszy odpowiedź przeczącą – popełnił samobójstwo. Przypomniało mi się to ostatnio, gdy w weekend wraz z Ulubionym trafiliśmy na pewien bankiet. Oboje za bankietami nie przepadamy, ale… …

Czytaj dalej… Czy pan mnie poznaje?

Saskokępskie skutki Euro, czyli żegnaj Dominium

Posted on      by     

Jak już chyba powszechnie wiadomo – nie tylko kibolem, ale nawet kibicem nie jestem. Nawet powiem, że z punktu widzenia subiektywnie zapewnie przeze mnie pojętej kultury i moralności to pożegnanie się z mistrzostwami nam się należało jako kara dla kibolstwa za zachowanie przed i po…

Czytaj dalej… Saskokępskie skutki Euro, czyli żegnaj Dominium