Tag: anegdoty

Zapisane w gwiazdach

Posted on      by     

Gdy byłam nastolatką i za mówienie brzydkich słów do nauczycielki polskiego musiałam zmieniać szkołę średnią, moja mama poszła do kuzynów wyżalić się. Jęczała, że nic ze mnie nie będzie, że dążę ku zatraceniu i tak dalej. Kuzyni parali się astrologią. Wuj kazał matce podać moją…

Czytaj dalej… Zapisane w gwiazdach

Krótko, coraz krócej…

Posted on      by     

Pisałam ostatnio o Jasiu, tym moim ulubieńcu z kawałów, który miał napisać wypracowanie, w którym byłby seks, monarchia, religia i tajemnica. Kartkę z gotową pracą oddał po chwili. Nauczycielka była zszokowana, dopytywała się, czy na pewno spełnił wszystkie zalecenia. Jasio zapewnił, że tak. Jego wypracowanie…

Czytaj dalej… Krótko, coraz krócej…

Płoszę!

Posted on      by     

– Janie, zasłałem łóżko!– Dziękuję panie hrabio, ale to moja robota. – Płoszę! PRL-owskie kawały o hrabim, choć śmieszyły, były ewidentnym produktem walki z dawnym systemem. Tym, w którym hrabiowie byli w pojęciu PRL-owskiego aparatu czymś złym i baaardzo zepsutym. Dowód? Nawet nie to, że hrabia załatwia…

Czytaj dalej… Płoszę!

Najważniejsza kuźnia

Posted on      by     

Czasem wydaje mi się, że ponieważ od dziecka chciałam być pisarką, więc los obdarzył mnie dobrą pamięcią. A czasem myślę, że zostałam nią właśnie dlatego, że mam dobrą pamięć. A może jest tak również dlatego, że mimo bycia gadułą potrafię też słuchać? A może zostałam…

Czytaj dalej… Najważniejsza kuźnia

Archaiczny, jak podróż karetą

Posted on      by     

Gdy przez ostatni tydzień, niejako odliczając czas do walentynek, pisałam o miłościach moich przodków nie napisałam o rodzicach, ale ich historię zostawiam na inną okazję. Nie napiszę też o sobie dorosłej, bo byłoby to idiotyczne, gdybym mając tyle lat, ile mam, podsumowywała życie. Poza tym…

Czytaj dalej… Archaiczny, jak podróż karetą

Przed walentynkami, czyli opowieści o miłości cz. V

Posted on      by     

Dziewiętnastowieczny gorset moralności sprawił, że niewiele wiemy o życiu seksualnym przodków. Wtedy wszystko zostało spoetyzowane: „Gdy omdlewasz na łożu całowana przeze mnie, Chcę cię posiąść na zawsze, lecz daremnie, daremnie” – pisał Bolesław Leśmian i pewnie wydawało mu się to niezwykle śmiałe. Podejrzewam, że gdyby usłyszał dzisiejsze „wsadziłbym…

Czytaj dalej… Przed walentynkami, czyli opowieści o miłości cz. V

Kupa mewy, czyli niewypał w moim mieście

Posted on      by     

Wczoraj przez zupełny przypadek w „Radiu Zet” usłyszałam wypowiedź pewnego urzędnika ze stołecznego ratusza. Wypowiedź dotyczyła ciastka „zygmuntówka”. Ów urzędnik mówił, że „zygmuntówka” wyparła pączka, że jest w Warszawie popularna, że jest symbolem miasta itd. Cóż miał mówić? Przecież nie powie prawdy. Nie przyzna się, że…

Czytaj dalej… Kupa mewy, czyli niewypał w moim mieście

Pączki i… Olla gum, czyli historia na tłusty czwartek

Posted on      by     

Z wielu opowieści mojej mamy, która niestety dla świata nie została aktorką, (a ze swoim talentem narracyjnym myślę, że zwojowałaby publiczność w niejednym teatrze) zapamiętałam dwie historie o pączkach. Jedna z czasów, gdy była już dorosła. Nie był to tłusty czwartek, ale Andrzejki. Mama przyszła…

Czytaj dalej… Pączki i… Olla gum, czyli historia na tłusty czwartek

Przed walentynkami, czyli opowieści o miłości cz. IV

Posted on      by     

Małżeństwo babci i dziadka ze strony taty, czyli Janiny Karoliny z Adamskich i Bronisława Michała Piekarskiego na pewno nie było małżeństwem z rozsądku. Była to wielka miłość i na dodatek z tragedią w tle. Tragedia, w postaci samobójczej śmierci rodzonego brata dziadka, stała się zresztą…

Czytaj dalej… Przed walentynkami, czyli opowieści o miłości cz. IV