Tag: anegdoty

Z nieboszczykiem pod jednym dachem, czyli tajemnice pokoju nastolatka

Posted on      by     

Jeżeli ktoś myśli, że nocleg w jednym pokoju ze zwłokami jest czymś strasznym to zapewniam, że bynajmniej. Spędziłam dwie noce z trupkiem i już zaczynam za nim tęsknić. Ale może od początku? Wyjechałam w trasę na spotkania autorskie. Finał trasy miał miejsce w Beskidach. Tam…

Czytaj dalej… Z nieboszczykiem pod jednym dachem, czyli tajemnice pokoju nastolatka

Mój dobry słuch…

Posted on      by     

Kiedyś wydawało mi się, że jestem trochę przygłucha. W domu słucham muzyki na cały regulator, równie głośno oglądam telewizję, a jednak… jak ktoś szepce też świetnie słyszę, choć często wcale nie chcę słuchać. Gdy przed laty kolega z pracy wydzwaniał do jakiejś dziewczyny i szeptem…

Czytaj dalej… Mój dobry słuch…

Zbawienne działanie przyrody

Posted on      by     

Wszyscy, którzy mnie znają wiedza, jak nie cierpię zimy. Powinnam w listopadzie zasypiać w jakiejś gawrze, jak niedźwiedź brunatny i budzić się w kwietniu. Niestety… nie mogę. I nie jestem w tym odosobniona. Dlatego z taką lubością chłonę ostatnie promienie słońca, podpatruję zasypiającą przyrodę, jesienne…

Czytaj dalej… Zbawienne działanie przyrody

Pascal to ja

Posted on      by     

Jakieś dwa tygodnie temu zadzwoniła do mnie dziennikarka pewnego miesięcznika z prośbą o wywiad. Ponieważ cały czas jeszcze promuję swoją najnowszą książkę, więc telefon mnie ucieszył. Niestety dość szybko zrzedła mi mina. Dziennikarka powiedziała bowiem, ze chce porozmawiać o moim… ateizmie. – Nie wiem, czy…

Czytaj dalej… Pascal to ja

Na przystawkę wnuczek

Posted on      by     

Chyba od zawsze umiałam sama pójść do kina, teatru i knajpy. To ostatnie nawet bardziej lubię w samotności niż z kimś. Sama siedzę cicho, trochę poczytam, trochę popiszę i oczywiście „małe conieco” zjem lub wypiję. Gdy mam przy tym towarzystwo często okazuje się, że coś…

Czytaj dalej… Na przystawkę wnuczek

Zakład

Posted on      by     

Pojechałam dziś z kamerą na Bazar Różyckiego. Pierwszy raz byłam tam, jako dziesięciolatka. Kupowaliśmy psa. Tata twierdził, że to samiec i to coś, co ma między nogami to na pewno wielkiej okazałości penis, którym nasz pies będzie straszył okoliczne suki i ich właścicielki, zwiększając w…

Czytaj dalej… Zakład

Drobny kawałek pisarki

Posted on      by     

Czytanie książek napisanych przez ludzi, których się dobrze zna to specyficzna przygoda. Zwłaszcza, gdy znajdujemy w powieści rzeczy, które znamy z rozmów. „Inną wersję życia”, czyli książkę Hanki Kowalewskiej połknęłam i uśmiałam się w momentach, w których nie powinnam. Oczywiście nie z tego, co napisała,…

Czytaj dalej… Drobny kawałek pisarki

Prawie cerber

Posted on      by     

Umówiłam się wczoraj z przyjaciółką w „Trafficu” na Brackiej. Miałyśmy siąść z laptopem i napisać pewne rzeczy korzystając z gazet, a ja dodatkowo chciałam kupić pewien film (niestety go nie było). Przyczłapałam więc z redakcji z torebką na ramieniu i laptopem w garści. Piszę „przyczłapałam”,…

Czytaj dalej… Prawie cerber

Tylko dla dziennikarza, tylko dla mnie

Posted on      by     

Wielokrotnie mówiłam, że pewne historie przytrafiają się tylko mnie. Tak było i dzisiaj. Pojechałam na zdjęcia na Wolę na materiał o tym, że przygotowywane są konsultacje społeczne z mieszkańcami w sprawie oświetlenia kilku podwórek przy Żytniej. Na miejscu rozmawiałam z mieszkańcami i nagle, kiedy musiałam…

Czytaj dalej… Tylko dla dziennikarza, tylko dla mnie

By podnieść, trzeba spuścić, czyli skansen PRL

Posted on      by     

Tak się ostatnio złożyło, że zrobiłam dla „Telewizyjnego Kuriera Warszawskiego” materiał o repasaczce pończoch. Niby nic, a jednak coś. Materiał zrobił na kilku osobach naprawdę ogromne wrażenie. Dlaczego? Po pierwsze wszyscy się dziwili, że jeszcze w Warszawie działa jakaś pani, która podnosi oczka w pończochach….

Czytaj dalej… By podnieść, trzeba spuścić, czyli skansen PRL