Tag: anegdoty

Żeby nie było niczego, czyli zwycięstwo Kononowicza

Posted on      by     

Gdy przeszło sześć lat temu Krzysztof Kononowicz kandydował na Prezydenta Białegostoku deklarował, że zrobi wszystko, „żeby nie było niczego”. Niedawno w Sejmie odrzucono wszystkie trzy wersje ustawy o związkach partnerskich i opinia publiczna zatrzęsła się z oburzenia. Nie zajmuję się tu polityką, ale czasem są…

Czytaj dalej… Żeby nie było niczego, czyli zwycięstwo Kononowicza

Te straszne porządki, czyli podróż w przeszłość

Posted on      by     

Nic tak nie spowalnia prac nad czymś twórczym, jak prozaiczne porządki. Niemniej jednak raz na jakiś czas trzeba je zrobić. I tak ostatnio postanowiłam uporządkować dysk zewnętrzny, który jest moim archiwum. To niezwykle ciekawe doświadczenie, którego efekt okazał się zaskakujący. Oto nie tracąc zdjęć ani…

Czytaj dalej… Te straszne porządki, czyli podróż w przeszłość

Gdzie byli rodzice i gdzie jest granica?

Posted on      by     

W tym miejscu był wpis, który wywołał ogromne emocje. Zdecydowałam się go usunąć. Nie. Nie dlatego, że „bohaterowie” zagrozili mi prokuraturą i policją, bo to co napisałam nie podlegało pod żaden paragraf. Grożący mi, tylko by się ośmieszyli, gdyby idąc z moim w wpisem z…

Czytaj dalej… Gdzie byli rodzice i gdzie jest granica?

Black is black, czyli z Nowym Rokiem

Posted on      by     

„Black is black” śpiewali kiedyś panowie z zespołu Los Bravos, a ja co chwila łapię się na tym, że muszę udowadniać, że czarne jest czarne. Zanim jednak napiszę o co chodzi, słówko wyjaśnienia czemu milczałam. Naprawdę miałam wielkie plany napisania różnych rzeczy na bloga jeszcze przed…

Czytaj dalej… Black is black, czyli z Nowym Rokiem

Agresywność dziesięć

Posted on      by     

Scena z „Seksmisji”, gdy Maks grany przez Jerzego Stuhra zgłasza „sprawność fizyczną dziesięć”, a Albert grany przez Olgierda Łukaszewicza „agresywność zero”, przypominała mi się ostatnio kilkukrotnie. A wszystko dlatego, że z roku na rok obserwuje w narodzie coraz więcej agresji, a zwłaszcza przed świętami. Agresja…

Czytaj dalej… Agresywność dziesięć

Zegarek

Posted on      by     

Francuskie pieski Mam wrażenie, że dobrobyt, brak wojen, fakt, że wszystko mamy w sklepach sprawił, że większość zachowuje się jak przysłowiowe „francuskie pieski”. To moje przemyślenia po reakcji niektórych (podkreślam, że niektórych) przyjaciół i znajomych na moją ostatnią absurdalną przygodę z zegarkiem. Jak już wielokrotnie…

Czytaj dalej… Zegarek

Skóra nosorożca, czyli t-shirt dla bezdomnego

Posted on      by     

Kiedy kilka dni temu pisałam o pomaganiu, publikowałam historie ludzi, na pomoc którym zbierane są pieniądze. Te historie były trzy. Po kilku godzinach jedną z nich musiałam usunąć. Jej bohater, (młody chłopak, który na skutek urazu kręgosłupa jeździ na wózku inwalidzkim) poprosił o to, gdyż,…

Czytaj dalej… Skóra nosorożca, czyli t-shirt dla bezdomnego

Gówno na serniku, czyli znów mój PRL

Posted on      by     

Gówno na serniku, czyli znów mój PRL Ponieważ z jednej strony siedzę i piszę, a jeszcze na dodatek coś tam oglądam, więc na czytanie nie zostaje mi zbyt dużo czasu. Książkę „Nasz mały PRL. Pół roku w M-3 z trwałą, wąsami i maluchem” smakuję powoli….

Czytaj dalej… Gówno na serniku, czyli znów mój PRL

Te straszne pieniądze

Posted on      by     

Mój ojciec mawiał, że za darmo to można dostać jedynie w mordę od dziada pod kościołem. Cóż… zmarł zanim przez miasto ruszyły Marsze Niepodległości. A tak poważnie… Od wielu lat obserwuję jak społeczeństwo i wielu znajomych żyje niemal na skraju nędzy. O sobie pisać nie…

Czytaj dalej… Te straszne pieniądze

Wieki ciemne XXI stulecia

Posted on      by     

  Gdzie przebiega granica między fikcją a prawdopodobieństwem zdarzenia? Zastanawiam się nad tym ostatnio dość intensywnie. Czy my mamy XXI wiek? Czy może jednak Średniowiecze? Od zawsze wymyślałam swoje historie. Pisarką zostałam, by opowiadać je ludziom, a nie tylko sobie lub najbliższym. Historii wymyślam tysiące,…

Czytaj dalej… Wieki ciemne XXI stulecia