Chłopaki też płaczą…

Posted on      by     

Spytał mnie kiedyś czytelnik, który przeczytał moją notkę biograficzną, czemu boję się ludzi, którzy nigdy nie płaczą. Wbrew pozorom to intymne pytanie. Dlatego w pełni na nie nie odpowiem. Wspomnę tylko, że we łzach jest coś, co oczyszcza i coś niezwykle ludzkiego. Emocje są czymś…

Czytaj dalej… Chłopaki też płaczą…

Może wreszcie świat zrozumie?

Posted on      by     

Cały mój dzisiejszy (a właściwie wczorajszy) dzień kręcił się wokół katastrofy prezydenckiego samolotu. I nawet nie z racji wykonywanego zawodu, ale tez z racji osobistych zainteresowań historią Polski. Znajomi i najbliżsi, a także stali czytelnicy bloga wiedzą, że to coś, co jest dla mnie niezwykle…

Czytaj dalej… Może wreszcie świat zrozumie?

Brak słów, czyli druga tragedia katyńska

Posted on      by     

Jeszcze rano w łóżku kończyłam pisać tekst na bloga o bibliotece. Jeszcze czytałam wiadomości na portalach informacyjnych. Wystarczyło kilkadziesiąt minut jazdy do pracy, by wejść w inny świat. O katastrofie prezydenckiego samolotu dowiedziałam się od strażnika. Były nadzieje, że to nieprawda, że są ranni, wreszcie…

Czytaj dalej… Brak słów, czyli druga tragedia katyńska

Każda książka to Nowy Świat pani Krysiu!

Posted on      by     

To hasło mojego wydawcy, które bardzo mi się podoba. Też tak uważam. Książki fascynowały mnie od zawsze. Od kiedy mając cztery lata nauczyłam się czytać. Gdy po maturze, mimo zdanych egzaminów, ale z braku punktów nie dostałam się na studia, poszłam do pracy do Biblioteki…

Czytaj dalej… Każda książka to Nowy Świat pani Krysiu!

Z Kopenhagi do Chin, czyli dupa

Posted on      by     

Gdy jeszcze robiłam swój program „Detektyw warszawski” jeden z odcinków poświęciłam wędrującym pomnikom. Z warszawskich najdalej jeździł książę Józef Poniatowski, bo aż do Homla. Jest jednak w Europie większa wędrowniczka. To Kopenhaska syrenka. Namówiłam przyjaciółkę na wizytę w Kopenhadze. Opowiadałam jej o pięknych zamkach, uliczkach,…

Czytaj dalej… Z Kopenhagi do Chin, czyli dupa

Na świętej Nigdy

Posted on      by     

Miałam 12 lat, gdy spytałam siedzącego przy maszynie do pisania ojca, czy władza to choroba. Oderwał się od pisania, spojrzał na mnie spoza okularów i westchnąwszy powiedział:– Wcześnie do tego doszłaś. Jakiś czas później spytałam, czy polityka to nie jest sztuka kłamstwa. W spojrzeniu ojca była…

Czytaj dalej… Na świętej Nigdy

Cena słowa pisanego

Posted on      by     

Czy słowo pisane jest w cenie? Zastanawiam się nad tym, bo jako osoba operująca słowem i władająca piórem coraz częściej wraz z innymi koleżankami i kolegami z branży pisarskiej padam ofiarą kradzieży własności intelektualnej. Jakieś dwa lata temu zupełnie przypadkiem dowiedziałam się, że fragmenty mojej…

Czytaj dalej… Cena słowa pisanego

Łyse jak kolano…

Posted on      by     

Uparłam się wczoraj kupić różnokolorowe cebule, by dziś ufarbować jajka przed włożeniem ich do koszyczka ze święconką. Cebule kupiłam – białe, złociste i czerwone, ale… obierki zapomniałam włożyć do garnuszka. I tak… jajka wyszły łyse jak kolano. Kolory szlag trafił. Mam jednak nadzieje, że mimo…

Czytaj dalej… Łyse jak kolano…

Czyje to święta?

Posted on      by     

Tak pytam retorycznie, bo dostałam wczoraj od kolegi mailowe życzenia z prostym „wesołych świat” z jajeczkiem i kurczaczkiem. Również wczoraj ja słałam życzenia do przyjaciół i czytelników zapisanych na listę mailingową na mojej stronie. Wrzuciłam więc adres owego znajomego, by i on za jednym zamachem…

Czytaj dalej… Czyje to święta?