Kategoria: Warszawa

Ada, to nie wypada, czyli usypianie demonów

Posted on      by     

Nagrywając wspomnienia żyjących Powstańców, trudno jest wybrać do emisji na antenie coś, co zaspokoi gusta wszystkich. Co kogoś nie oburzy lub nie zniesmaczy, a jednocześnie nie będzie banalnym komunałem w stylu: „Walczyliśmy! Było ciężko! Baliśmy się o swoje życie!” – No to już przegięcie! Co…

Czytaj dalej… Ada, to nie wypada, czyli usypianie demonów

Od osy przez akt zgonu i pieski aż po przaśną kanapkę

Posted on      by     

Znajomi twierdzą, że pewne rzeczy przydarzają się tylko mnie. Coś w tym jest, choć zawsze podkreślam, że w efekcie końcowym, jak kot, czyli zodiakalna lwica, spadam na cztery łapy. Tak stało się i tym razem. Zaczęło się jeszcze wczoraj wieczorem w trakcie Apelu Poległych na…

Czytaj dalej… Od osy przez akt zgonu i pieski aż po przaśną kanapkę

Rysy twarzy bliskich bledną

Posted on      by     

Im bliżej 1-go sierpnia tym więcej dyskusji o Powstaniu Warszawskim. Zarówno w mediach, jak i w redakcji. Wczoraj po raz kolejny pojechałam szlakiem pomordowanych przy Górczewskiej na Woli. Nagrywałam kolejnych świadków. Dzień wcześniej, ta historia była tematem wywiadu Kuriera. Oprócz profesora Jana Zielińskiego i księdza…

Czytaj dalej… Rysy twarzy bliskich bledną

Nie ma już statku do Młocin, choć środkiem Wisła płynie…

Posted on      by     

Zostałam ostatnio zaproszona na artystyczny rejs po Wiśle. Nie był może tak kultowy, jak ten wyreżyserowany przez Marka Piwowskiego, ale zawsze to rejs i zawsze to przyjemnie popływać statkiem po Wiśle. I tak 25 lipca przez trzy godziny pływałam statkiem po królowej polskich rzek z…

Czytaj dalej… Nie ma już statku do Młocin, choć środkiem Wisła płynie…

Warszawskie korzenie

Posted on      by     

Po moim ostatnim wpisie o Powstaniu Warszawskim posypały się na mnie gromy. Rozpisali się oburzeni czytelnicy uprzejmie donosząc, że stryj zginął niepotrzebnie. Mam idiotyczny, zdaniem zwłaszcza moich przyjaciół, zwyczaj odpisywania na każdy list. To czasem męczy. Dlatego bywa, że gdy listów w jakiejś sprawie jest…

Czytaj dalej… Warszawskie korzenie

Niemcy widzą je w glorii, a my?

Posted on      by     

Co roku rozpoczynają się dyskusje na temat sensu wybuchu Powstania Warszawskiego. Nie biorę w nich udziału. Nie widzę sensu tych dyskusji. Powstanie Warszawskie to niezaprzeczalny fakt, a jako absolwentka wydziału historycznego UW o faktach dyskutować nie lubię. Jestem za podawaniem ich do wiadomości, a nie…

Czytaj dalej… Niemcy widzą je w glorii, a my?

Mroczny przedmiot pożądania

Posted on      by     

Był kiedyś taki film Louisa Bunuela. Tam owym mrocznym przedmiotem była… kobieta. Mojego najukochańszego psa – Zrazika nie interesują jednak kobiety. Nie interesują go nawet suki. Wielokrotnie dał dowód, że jest odmiennej orientacji, więc wszelkie stwierdzenia, że homoseksualizm to ludzki wymysł odrzucam. Na własne oczy…

Czytaj dalej… Mroczny przedmiot pożądania

W cieniu, a może i blasku KDT, czyli o tęsknocie za średniowieczem

Posted on      by     

Eksmisja sądowa z Hali KDT była cały dzień głównym tematem wszystkich serwisów. A także wszystkich wydań Telewizyjnego Kuriera Warszawskiego. Zresztą… jako lokalny program i najstarszy telewizyjny miejski serwis informacyjny, na ten temat wiemy sporo. Od początku śledziliśmy wydarzenia związane z KDT. Byliśmy tam niemal od…

Czytaj dalej… W cieniu, a może i blasku KDT, czyli o tęsknocie za średniowieczem

Powszednie jak chleb

Posted on      by     

Czy rozmawiać z dzieckiem o Powstaniu Warszawskim? Jak to robić? Moi rodzice nie mieli tego dylematu. Dlaczego? Powstanie było w moim domu tak powszednie, jak chleb. Ojciec miał 12 lat, gdy wybuchło. Do walki stanął jego starszy brat – Antek. Miał 15 lat, gdy 1…

Czytaj dalej… Powszednie jak chleb

Mówią duchy

Posted on      by     

Kilka tygodni temu po raz pierwszy dla Telewizyjnego Kuriera Warszawskiego przygotowałam materiał o mordzie na ludności cywilnej Woli podczas Powstania Warszawskiego. Od tamtej pory wracałam do sprawy kilkakrotnie. Dziś znów wyruszyłam z kamerą w miasto zbierać wspomnienia i nazwiska pomordowanych cywili. Wszystko dlatego, że o…

Czytaj dalej… Mówią duchy