Kategoria: Życie prywatne

życie prywatne

Zwariowany świat komórki IV

Posted on      by     

Nareszcie! Nareszcie znów nadszedł moment, kiedy wyłączyłam komórkę, by poświęcić się pisaniu bez odbierania co chwile ważnych telefonów z jednym pytaniem, które wybija z rytmu pisania. Komórkę wyłączyłam wczoraj wieczorem, prawie zaraz po wydaniu Kuriera mazowieckiego. Wydanie było z przygodami, bo zepsuł się program od…

Czytaj dalej… Zwariowany świat komórki IV

„Międzylud” z „Moctruchem” i „Wlewa”

Posted on      by     

Moja szefowa padła ofiarą „wanadziei” i została… „Wlewą”. Przyznam, że zazdroszczę tej ksywki, bo jest piękna, głęboka, dostojna i apetyczna. Skąd się wzięła i co oznacza? Ba! Zanim wyjawię tę tajemnicę muszę coś wyjaśnić. Co to jest „wanadzieja”? Przyznam, że nie znam nikogo, kto by…

Czytaj dalej… „Międzylud” z „Moctruchem” i „Wlewa”

Trzy w jednym

Posted on      by     

Ten wpis powinien nosić tytuł „Poezja wokół mnie” plus kolejny numerek albo „LO-teria się pisze” i też kolejny numerek, albo… „Najlepszy mój pomysł” i oczywiście tradycyjnie kolejny numerek, albo… no właśnie! Tu nie zdradzę jaki mógłby być czwarty tytuł, bo byłby bez numerka. Oczywiście gdybym…

Czytaj dalej… Trzy w jednym

Kolor oczu, czyli prawda w dowodzie

Posted on      by     

Czy można mieć w dowodzie nieprawdziwe dane? Okazuje się, że tak. Ale po kolei. Zadzwonił dziś eks mąż (ojciec naszego syna), że… jest na pogotowiu, bo złamał obojczyk. Ponieważ to pogotowie, czyli ostry dyżur chirurgiczny, jest niedaleko mojego miejsca zamieszkania, więc on pyta, czy mogłabym…

Czytaj dalej… Kolor oczu, czyli prawda w dowodzie

Mój numer to nie infolinia

Posted on      by     

Ostatnio dwukrotnie zadzwoniła do mnie redakcja „Mieszkańca” z informacją, że jeden ważny pan naczelnik z pewnego urzędu dzielnicy chce mi doręczyć pismo i czy mogą podać mój adres, bo on wszedł na moja stronę i nie znalazł tam kontaktu do mnie. Jak poinformował redakcję dowiedział…

Czytaj dalej… Mój numer to nie infolinia

Ukarana pycha, czyli dziwne koleje losu

Posted on      by     

Moja pycha też została ukarana, a mnie chciałoby się powiedzieć „Oj losie, losie!” O co chodzi? Dopiero co pisałam, jak to grzecznie sprzątam w redakcji a tu… zostawiam pokój wydania Kuriera Mazowieckiego z rzygami na dywanie. No dobrze. Przesadzam. Rzygi wytarłam. Ale… A może napiszę…

Czytaj dalej… Ukarana pycha, czyli dziwne koleje losu

Małgosia-Samosia

Posted on      by     

Jestem Małgosia-Samosia. Nazwałam się tak samozwańczo po przemyśleniach dni ostatnich. Zaczęło się oczywiście od Walentynek. Gdy byłam nastolatką nie obchodziło się walentynek. Nie znaczy to jednak, że o tej tradycji nic nie wiedziałam. Ależ wiedziałam. Skąd? Po pierwsze z piosenki Beatlesów “When I’m sixty four”….

Czytaj dalej… Małgosia-Samosia

Armagedon, czyli… daleko pada jabłko od jabłoni

Posted on      by     

Wraz z moim synem Maćkiem, uwielbiamy serial „Włatcy móch”. Mamy cały zestaw płyt i czasem przerzucamy się tekstami z filmu. „Co to jest próchnica? Mama Andżeli!” Bywa, że wkraczam do domu z tekstem: „Apokalipsa degeneruchu!”. Tak. To ja jestem jedną z tych osób, których komórka,…

Czytaj dalej… Armagedon, czyli… daleko pada jabłko od jabłoni

Zwariowany świat komórki III

Posted on      by     

„Można?” – Spytał kiedyś mój kolega na widok idącej ulicą starej i niewyobrażalnie grubej baby z wielkim celulitisem, odzianej w krótkie spodenki i bluzkę z dekoltem prawie do pępka. Od razu też odpowiedział sam sobie: „Można!” Dowód szedł właśnie ulicą Nowogrodzką wzbudzając sensację wśród przechodniów….

Czytaj dalej… Zwariowany świat komórki III

Zwariowany świat komórki II

Posted on      by     

Zasady savoir vivre kształtują się właściwie cały czas. Czym, jak nie takimi właśnie zasadami savoir vivre, są instrukcje, jak korzystać z forów internetowych? Podobnie jest z komórkami. Przyznam, że nie wiem, czy zasady korzystania z telefonów komórkowych są gdzieś spisane, (jeśli tak, to proszę o…

Czytaj dalej… Zwariowany świat komórki II