Wrona, bociek i pies, czyli co do gara?

Posted on      by     

Gdy człowiek jest pijany i głodny to mam wrażenie, że do gęby włoży wszystko. Mój świętej pamięci stryj, który niestety za kołnierz nie wylewał, opowiadał mi jak to kiedyś nad Pilicą pijąc z kolegami wódkę szukali zagrychy. Były to czasy, gdy w sklepach poza octem…

Czytaj dalej… Wrona, bociek i pies, czyli co do gara?

Warszawskie korzenie

Posted on      by     

Po moim ostatnim wpisie o Powstaniu Warszawskim posypały się na mnie gromy. Rozpisali się oburzeni czytelnicy uprzejmie donosząc, że stryj zginął niepotrzebnie. Mam idiotyczny, zdaniem zwłaszcza moich przyjaciół, zwyczaj odpisywania na każdy list. To czasem męczy. Dlatego bywa, że gdy listów w jakiejś sprawie jest…

Czytaj dalej… Warszawskie korzenie

Niemcy widzą je w glorii, a my?

Posted on      by     

Co roku rozpoczynają się dyskusje na temat sensu wybuchu Powstania Warszawskiego. Nie biorę w nich udziału. Nie widzę sensu tych dyskusji. Powstanie Warszawskie to niezaprzeczalny fakt, a jako absolwentka wydziału historycznego UW o faktach dyskutować nie lubię. Jestem za podawaniem ich do wiadomości, a nie…

Czytaj dalej… Niemcy widzą je w glorii, a my?

Jeszcze nie sparszywiałam

Posted on      by     

Related posts: Knajpy kontra sąsiedzi Stara piosenka „Jak dobrze mieć sąsiada” chwaliła sąsiedzkie stosunki. Ja,… Jak fikcja przeplata się z prawdą Myślę, że nikt lepiej od pisarza nie wie jak w… Życie jak telenowela Oglądałam w swoim życiu tylko jedną telenowelę. Było to wiele… Polityk…

Czytaj dalej… Jeszcze nie sparszywiałam

Od pomyksu do blomby

Posted on      by     

Rozmawiają dwie blondynki. – Przechodziłam wczoraj a propos kawiarni i skompromitowałam dwa ciasteczka. Siedzący obok mężczyzna zwraca uwagę: – Proszę pani. Nie powinno się używać słów, których znaczenia nie znamy. – Do mnie to alibi? O jakże śmieszy nas ten kawał, a jednak… znam dziesiątki…

Czytaj dalej… Od pomyksu do blomby

Mroczny przedmiot pożądania

Posted on      by     

Był kiedyś taki film Louisa Bunuela. Tam owym mrocznym przedmiotem była… kobieta. Mojego najukochańszego psa – Zrazika nie interesują jednak kobiety. Nie interesują go nawet suki. Wielokrotnie dał dowód, że jest odmiennej orientacji, więc wszelkie stwierdzenia, że homoseksualizm to ludzki wymysł odrzucam. Na własne oczy…

Czytaj dalej… Mroczny przedmiot pożądania

W cieniu, a może i blasku KDT, czyli o tęsknocie za średniowieczem

Posted on      by     

Eksmisja sądowa z Hali KDT była cały dzień głównym tematem wszystkich serwisów. A także wszystkich wydań Telewizyjnego Kuriera Warszawskiego. Zresztą… jako lokalny program i najstarszy telewizyjny miejski serwis informacyjny, na ten temat wiemy sporo. Od początku śledziliśmy wydarzenia związane z KDT. Byliśmy tam niemal od…

Czytaj dalej… W cieniu, a może i blasku KDT, czyli o tęsknocie za średniowieczem

Powszednie jak chleb

Posted on      by     

Czy rozmawiać z dzieckiem o Powstaniu Warszawskim? Jak to robić? Moi rodzice nie mieli tego dylematu. Dlaczego? Powstanie było w moim domu tak powszednie, jak chleb. Ojciec miał 12 lat, gdy wybuchło. Do walki stanął jego starszy brat – Antek. Miał 15 lat, gdy 1…

Czytaj dalej… Powszednie jak chleb

Mówią duchy

Posted on      by     

Kilka tygodni temu po raz pierwszy dla Telewizyjnego Kuriera Warszawskiego przygotowałam materiał o mordzie na ludności cywilnej Woli podczas Powstania Warszawskiego. Od tamtej pory wracałam do sprawy kilkakrotnie. Dziś znów wyruszyłam z kamerą w miasto zbierać wspomnienia i nazwiska pomordowanych cywili. Wszystko dlatego, że o…

Czytaj dalej… Mówią duchy

Śmierć za 23,18, czyli jak zbić kasę na hipochondrykach

Posted on      by     

Mam znajomego, który jak do mnie zadzwoni, to gada i skończyć nie może. Jest strasznym pesymistą i hipochondrykiem, więc nie chcąc go bardziej dołować, zazwyczaj słucham uprzejmie o kolejnej migrenie, grożącym mu zawale, strasznym nadciśnieniu itd. (Ze znajomych chyba ja jedyna mam jeszcze cierpliwość.) Zawsze…

Czytaj dalej… Śmierć za 23,18, czyli jak zbić kasę na hipochondrykach