Tag: anegdoty

Zabawne pytania, czyli drżyjcie ekonomiści

Posted on      by     

Pisałam kiedyś, że zazdroszczę Basi Gawryluk i Grzesiowi Kasdepke oraz innym pisarzom piszącym dla dzieci zwariowanych pytań, jakie zadają czytelnicy na spotkaniach. Piszę dla młodzieży, więc mój czytelnik ubrany jest już w gorset konwenansów. Boi się obciachu i pewnych pytań nie zada. No owszem, zdarzyło…

Czytaj dalej… Zabawne pytania, czyli drżyjcie ekonomiści

Znacie? To posłuchajcie. A to Polska właśnie…

Posted on      by     

Zmęczona ostatnim tygodniem i spaniem po cztery godziny na dobę postanowiłam zresetować umysł. Padło na „Samych swoich”. Mimo upływu lat coś jest magicznego w tym filmie. I w dialogach. A to Polska właśnie! I nie będę pisać kto to wszystko mówi, tylko jak Pan Jowialski…

Czytaj dalej… Znacie? To posłuchajcie. A to Polska właśnie…

Może wreszcie świat zrozumie?

Posted on      by     

Cały mój dzisiejszy (a właściwie wczorajszy) dzień kręcił się wokół katastrofy prezydenckiego samolotu. I nawet nie z racji wykonywanego zawodu, ale tez z racji osobistych zainteresowań historią Polski. Znajomi i najbliżsi, a także stali czytelnicy bloga wiedzą, że to coś, co jest dla mnie niezwykle…

Czytaj dalej… Może wreszcie świat zrozumie?

Każda książka to Nowy Świat pani Krysiu!

Posted on      by     

To hasło mojego wydawcy, które bardzo mi się podoba. Też tak uważam. Książki fascynowały mnie od zawsze. Od kiedy mając cztery lata nauczyłam się czytać. Gdy po maturze, mimo zdanych egzaminów, ale z braku punktów nie dostałam się na studia, poszłam do pracy do Biblioteki…

Czytaj dalej… Każda książka to Nowy Świat pani Krysiu!

Z Kopenhagi do Chin, czyli dupa

Posted on      by     

Gdy jeszcze robiłam swój program „Detektyw warszawski” jeden z odcinków poświęciłam wędrującym pomnikom. Z warszawskich najdalej jeździł książę Józef Poniatowski, bo aż do Homla. Jest jednak w Europie większa wędrowniczka. To Kopenhaska syrenka. Namówiłam przyjaciółkę na wizytę w Kopenhadze. Opowiadałam jej o pięknych zamkach, uliczkach,…

Czytaj dalej… Z Kopenhagi do Chin, czyli dupa

Cena słowa pisanego

Posted on      by     

Czy słowo pisane jest w cenie? Zastanawiam się nad tym, bo jako osoba operująca słowem i władająca piórem coraz częściej wraz z innymi koleżankami i kolegami z branży pisarskiej padam ofiarą kradzieży własności intelektualnej. Jakieś dwa lata temu zupełnie przypadkiem dowiedziałam się, że fragmenty mojej…

Czytaj dalej… Cena słowa pisanego

Łyse jak kolano…

Posted on      by     

Uparłam się wczoraj kupić różnokolorowe cebule, by dziś ufarbować jajka przed włożeniem ich do koszyczka ze święconką. Cebule kupiłam – białe, złociste i czerwone, ale… obierki zapomniałam włożyć do garnuszka. I tak… jajka wyszły łyse jak kolano. Kolory szlag trafił. Mam jednak nadzieje, że mimo…

Czytaj dalej… Łyse jak kolano…

Nie damy się zaorać!

Posted on      by     

Miałam napisać o tym, jak to wczoraj pojechałam zrobić materiał o spocie z Bratem PIT’em puszczanym w stołecznych Multikinach, a tu niespodzianka i wielki bałagan. W południe spotu w kinach jeszcze nie było, choć miasto samo do kina mnie wysłało zapewniając, że spot już tam…

Czytaj dalej… Nie damy się zaorać!

Zaklinaczka bocianów

Posted on      by     

Stary dowcip mówi, że różnica między Czarodziejką a Czarownicą to… dwadzieścia lat. Powiedziałby ktoś, że wiekowo bliżej mi do Czarownicy, ale myślę, że bardziej jestem zaklinaczką. Dlaczego? Tak czekałam na wiosnę, tak ją zaklinałam, że nawet cały zeszły tydzień chodziłam w czerwonych spodniach. A gdy…

Czytaj dalej… Zaklinaczka bocianów