Kategoria: Życie prywatne

życie prywatne

Garść sentencji dla nowych i starych czytelników

Posted on      by     

Zacznę od kawału, który jest stary jak świat, ale należy do nieprzemijających. Pewien wróbelek marzł na dworze. Przechodził koń i na niego nasrał. Wróbelkowi zrobiło się cieplutko. Tak cieplutko, że zaczął śpiewać. Usłyszał go kot i pożarł. Jaki z tego morał? Nie każdy jest twoim wrogiem,…

Czytaj dalej… Garść sentencji dla nowych i starych czytelników

Co od kogo i po kim…

Posted on      by     

Raz na kilka lat rodzina pewnej mojej cioci organizuje zjazd. Bywam na nim i ja, choć nie jestem krewną całej tej rodziny. Oszczędzę jednak wyjaśniania koligacji. Podczas zjazdu są i tance i śpiewy i biesiadowanie, fotografie, mecze siatkówki itd. W tym roku pojechałam spóźniona. Przecież o…

Czytaj dalej… Co od kogo i po kim…

Zmęczona własnym jęzorem

Posted on      by     

Tak. Skruszona publicznie wyznaję, że… jestem gadułą. Może nie najgorszą na świecie, ale lubię rozmawiać. Znajduje wielką przyjemność w rozmowach, nawet z obcymi ludźmi. Oczywiście nie oznacza to, że tylko ja gadam, bo lubię też słuchać Dowodem są moje książki, w których są opisane historie,…

Czytaj dalej… Zmęczona własnym jęzorem

Jeden peron, czyli nie wierz nigdy kasjerce

Posted on      by     

Ile peronów jest w Tczewie? Teoretycznie cztery, oficjalnie jeden, a praktycznie dwa. Jak to? Przed wyruszeniem w trasę na „Pomorskie spotkania – z książka na walizkach” zawitałam do Tczewa. I to po 4 latach od wydania książki „Dziewiętnastoletni marynarz”! Wreszcie spotkałam się z czytelnikami w…

Czytaj dalej… Jeden peron, czyli nie wierz nigdy kasjerce

Służbowe nie znaczy lepsze

Posted on      by     

Należę do tego typu osób, które nie zachwycają się rzeczami służbowymi. Nigdy nie imponuje mi, że ktoś ma do dyspozycji służbowy samochód, telefon, komputer itp. Dlaczego? Z reguły są to rzeczy gorszej jakości i wbrew pozorom mało funkcjonalne, a poza tym… jak coś jest służbowe…

Czytaj dalej… Służbowe nie znaczy lepsze

Monidło…

Posted on      by     

W mojej rodzinie nikt nie miał Monidła*, a przynajmniej nic mi na ten temat nie wiadomo. Jako dziecko zresztą nie wiedziałam, co to Monidło. Dowiedziałam się dopiero, gdy poszłam w odwiedziny do koleżanki z podwórka, choć wtedy nie wiedziałam, że tak to się nazywa. Moja…

Czytaj dalej… Monidło…

70 la temu

Posted on      by     

Dom, w którym mieszkam na Saskiej Kępie, ma ponad 70 lat. Budowała go Prababcia Karolcia (po której mam drugie imię) dla swojej jedynej córki i dwóch wnuków – mojego Ojca i stryja Antka, który poległ w Powstaniu Warszawskim. Gdy rozpoczęła się budowa, Ojciec był malutkim…

Czytaj dalej… 70 la temu

Po co ludziom zwierzęta?

Posted on      by     

Nigdy się nad tym nie zastanawiałam aż do wczoraj. Wykończona tym, co wczoraj działo się w pracy, wpadłam do domu i… właściwie uspokoił mnie pies. Nie książka! Pies wpychający się na kolana, ze swoim równym, miarowym oddechem. Od razu sobie przypomniałam, że gdy kiedyś miałam…

Czytaj dalej… Po co ludziom zwierzęta?

Jak żyć bez zegarka, czyli szanuj czas przyjacielu!

Posted on      by     

Tak się jakoś złożyło, że od kilku lat nie noszę zegarka. Taki nakręcany i na kamienie mam stuletni, złoty, po babci i zwyczajnie go szkoda (zresztą nawet nie wiem, czy jest punktualny). Jeden elektroniczny się zepsuł i czasu na naprawdę brak, a trzeci… wyrzuciłam do…

Czytaj dalej… Jak żyć bez zegarka, czyli szanuj czas przyjacielu!

Jaki mały jest ten świat!

Posted on      by     

Jakieś dwa miesiące temu w jednej z knajpek, w których przysiadam z laptopem, stanął facet. Na moje oko był po jednym głębszym, a gęba jego była niezwykle szczera i tym samym miała w sobie coś szlachetnego i pięknego. Ów facet oznajmił wszem i wobec, że…

Czytaj dalej… Jaki mały jest ten świat!