Kategoria: Życie prywatne

życie prywatne

Najważniejsza kuźnia

Posted on      by     

Czasem wydaje mi się, że ponieważ od dziecka chciałam być pisarką, więc los obdarzył mnie dobrą pamięcią. A czasem myślę, że zostałam nią właśnie dlatego, że mam dobrą pamięć. A może jest tak również dlatego, że mimo bycia gadułą potrafię też słuchać? A może zostałam…

Czytaj dalej… Najważniejsza kuźnia

Archaiczny, jak podróż karetą

Posted on      by     

Gdy przez ostatni tydzień, niejako odliczając czas do walentynek, pisałam o miłościach moich przodków nie napisałam o rodzicach, ale ich historię zostawiam na inną okazję. Nie napiszę też o sobie dorosłej, bo byłoby to idiotyczne, gdybym mając tyle lat, ile mam, podsumowywała życie. Poza tym…

Czytaj dalej… Archaiczny, jak podróż karetą

Przed walentynkami, czyli opowieści o miłości cz. V

Posted on      by     

Dziewiętnastowieczny gorset moralności sprawił, że niewiele wiemy o życiu seksualnym przodków. Wtedy wszystko zostało spoetyzowane: „Gdy omdlewasz na łożu całowana przeze mnie, Chcę cię posiąść na zawsze, lecz daremnie, daremnie” – pisał Bolesław Leśmian i pewnie wydawało mu się to niezwykle śmiałe. Podejrzewam, że gdyby usłyszał dzisiejsze „wsadziłbym…

Czytaj dalej… Przed walentynkami, czyli opowieści o miłości cz. V

Pączki i… Olla gum, czyli historia na tłusty czwartek

Posted on      by     

Z wielu opowieści mojej mamy, która niestety dla świata nie została aktorką, (a ze swoim talentem narracyjnym myślę, że zwojowałaby publiczność w niejednym teatrze) zapamiętałam dwie historie o pączkach. Jedna z czasów, gdy była już dorosła. Nie był to tłusty czwartek, ale Andrzejki. Mama przyszła…

Czytaj dalej… Pączki i… Olla gum, czyli historia na tłusty czwartek

Przed walentynkami, czyli opowieści o miłości cz. IV

Posted on      by     

Małżeństwo babci i dziadka ze strony taty, czyli Janiny Karoliny z Adamskich i Bronisława Michała Piekarskiego na pewno nie było małżeństwem z rozsądku. Była to wielka miłość i na dodatek z tragedią w tle. Tragedia, w postaci samobójczej śmierci rodzonego brata dziadka, stała się zresztą…

Czytaj dalej… Przed walentynkami, czyli opowieści o miłości cz. IV

Przed walentynkami, czyli opowieści o miłości cz. III

Posted on      by     

Zawsze mnie zastanawiało, czy w czasach, gdy niektórzy pobierali się z rozsądku pojawiała się miłość? Sądząc po literaturze – tak. Zarówno w „Nocach i dniach” Marii Dąbrowskiej, Barbara w końcu uświadamia sobie, że jednak kocha Bogumiła. Tak samo w „The Pallisers” Anthony Trollope’a, Glencora Palliser…

Czytaj dalej… Przed walentynkami, czyli opowieści o miłości cz. III

Przed walentynkami, czyli opowieści o miłości cz. II

Posted on      by     

O miłości mojego pradziadka Antoniego Adamskiego do prababci Leokadii Karoliny z Przybytkowskich, zwanej Karolcią wiem chyba wszystko. Skąd? Trochę z rodzinnych przekazów, ale najwięcej z jego listów do niej. pierwsze pochodzą z czasów, gdy nie są jeszcze małżeństwem. Antek mieszka w… Mokotowie. (Dzisiaj dzielnica Warszawy…

Czytaj dalej… Przed walentynkami, czyli opowieści o miłości cz. II

Przed walentynkami, czyli opowieści o miłości cz. I

Posted on      by     

Czasem myślę, że chyba w dzieciństwie naczytałam się za dużo bajek. Może, dlatego wyidealizowałam sobie miłość? Może dlatego wydaje mi się, że ta prawdziwa to jest, jak z Listu do Koryntian? A może dzieje się tak dlatego, że historie miłosne mojej bliższej i dalszej rodziny…

Czytaj dalej… Przed walentynkami, czyli opowieści o miłości cz. I

Nocnik

Posted on      by     

Podglądaliśmy wczoraj w redakcji na monitorach próby kamerowe nowego prezentera do pewnego programu. Nie wyglądało to podobno najlepiej. Koleżeństwo śmiało się z dziwnych min prowadzącego. Ja siedziałam bokiem do monitorów, więc głównie słuchałam. Brzmiało też słabo. Słychać było, że facet skupia się na kamerze, więc…

Czytaj dalej… Nocnik

Świerzop i Szczypiorno, czyli małe koszmary

Posted on      by     

Gdy Adam Mickiewicz pisał pana Tadeusza nawet pewno nie przypuszczał, że jego świerzop zrobi taka karierę. Cóż… pierwszy odezwał się Konstanty Ildefons Gałczyński, który w swoim wierszu, zatytułowanym nomen-omen „Ofiara świerzopa” pisał:Jest w I Księdze „Pana Tadeusza”taki ustęp, panie doktorze:„Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak śnieg biała…”I…

Czytaj dalej… Świerzop i Szczypiorno, czyli małe koszmary