Imagine, czyli kilka refleksji na temat hejtu

Spread the love

Po dogłębnej analizie Facebooka, Twittera oraz artykułów i komentarzy związanych z tragiczną śmiercią Pawła Adamowicza, a publikowanych w gazetach oraz na różnych portalach od prawa do lewa, stwierdzam, że nie będzie łatwo powstrzymać w społeczeństwie mowę nienawiści, jeżeli:

  1. Będziemy analizować każde zdanie Jerzego Owsiaka, Donalda Tuska, Andrzeja Dudy, Jarosława Kaczyńskiego, Jarosława Kurskiego, Jacka Kurskiego, Matki Kurki, Krystyny Pawłowicz i wielu, wielu innych, by nie napisać WSZYSTKICH;
  2. Będziemy analizować kto i co miał prawo powiedzieć na pogrzebie, na mszy, manifestacji etc.;
  3. Będziemy analizować jaką kto miał minę na pogrzebie, mszy etc.;
  4. Będziemy analizować kto był a kto nie był (i dlaczego) na minucie ciszy w Sejmie;
  5. Będziemy analizować, w której ławce powinien siedzieć prezydent Andrzej Duda na pogrzebie Pawła Adamowicza;
  6. Będziemy analizować, czy prezydent Andrzej Duda i przedstawiciele rządu mieli prawo być na mszy w Katedrze św. Jana w Warszawie;
  7. Będziemy analizować, ile osób uczestniczyło w mszach, uroczystościach, przed telewizorami, telebimami etc., i twierdzić, że było ich za dużo lub za mało w stosunku do tego, co podają media;
  8. Będziemy analizować, w którym dniu Jerzy Owsiak zrezygnował z szefowania WOŚP a w którym dniu do szefowania powrócił, i dlaczego to zrobił etc.;
  9. Będziemy analizować czemu Doda chce zorganizować koncert „hejt stop” (czy: „stop nienawiści”) i kłócić się, czy robi to z niskich czy wyższych pobudek;

Bo czy się komuś to podoba czy nie, to prawdą jest, że naprawiania świata trzeba zacząć od siebie. I zanim oceni się innych najpierw warto przemyśleć swoje zachowanie. Potem powstrzymać się jednak od ocen innych, zwłaszcza tych negatywnych, bo można nimi zranić. Następnie starać się we WSZYSTKIM znaleźć coś dobrego. A na końcu skupić na tym, by samemu w świat nieść tylko i wyłącznie dobro. Trudne? Na pewno. Ale nie niemożliwe.

8 grudnia 1980 roku w Nowym Jorku Mark Chapman zastrzelił Johna Lennona, którego sztandarowy utwór to „Imagine”. Nagłówki gazet krzyczały wówczas, że „człowiek, który walczył z przemocą został pokonany przez przemoc”. Może warto sobie ten tekst wziąć do serca. Tak samo jak tekst jego piosenki. Ale może ja, tak jak i John Lennon, jestem marzycielem.

Gdy w 1981 w zamachu ranny został Ronald Reagan przetransportowano go do szpitala uniwersyteckiego. Tam chirurdzy poddali Reagana operacji, aby usunąć kulę, która o kilka centymetrów ominęła jego serce. Wg przekazów historycznych chwilę przed zapadnięciem w narkozę prezydent wypowiedział do chirurgów następujące zdanie:
– Mam nadzieję, że wszyscy jesteście republikanami.
Na co jedna z osób obecnych na sali operacyjnej odpowiedziała:
– Myślę, Panie prezydencie, że w tej chwili wszyscy jesteśmy republikanami.

Bardzo mi u nas w Polsce brakuje takiego podejścia do sprawy.

Author: Małgorzata Karolina Piekarska

Z wykształcenia: historyczka sztuki, scenarzystka i bibliotekarka. Z zawodu: pisarka, dziennikarka i muzealniczka. Z pasji: blogerka, varsavianistka i genealożka. Miłośniczka: książek, filmów, gier planszowych, kart do gry, jamników i miodu...