W czwartek zadzwoniła Natalia z Wydawnictwa Nowy Świat, które wydaje moje książki z pytaniem, czy odebrałam emaila. Było po 14-tej, a ja poza domem. gdy sprawdzałam pocztę przed wyjściem z domu nic w niej nie było. Dlatego Natalia zreferowała mi maila, z którego wynikało, że w związku z I Warszawskim Salonem Książki wydawca proponuje, bym w sobotę posiedziała na stoisku Wydawnictwa. Wszystko pięknie tylko… w sobotę (to znaczy dziś), pracuję. Jestem reporterem Telewizyjnego Kuriera Warszawskiego. Jednak tego I warszawskiego salonu Ksiązki jestem niezwykle ciekawa. Co tu zrobić? Rozpoczęło się gorączkowe szukanie wyjścia z sytuacji. Jak pogodzić pracę reportera z faktem bycia pisarką? Zadałam pierwsze podstawowe pytanie. Kiedy najpóźniej mogę być na salonie? Okazuje się, że o 17-tej. Tymczasem praca reportera kończy się o… 18-tej. Chyba, że sobotni wydawca programu pójdzie mi na rękę. Postanowiłam spróbować. Otóż zadzwoniłam do koleżanki, która wydaje Telewizyjny Kurier Warszawski w sobotę (czyli dziś), powiedziałam, co i jak i poprosiłam, by mi pomogła. Innymi słowy, by umożliwiła mi jazdę na zdjęcia na coś, co będzie na tyle wcześnie, że zdążę nie tylko wrócic ze zdjęc, napisać komentarz, ale i zmontować przed 17-tą, by… pojechać na I Warszawski Salon Książki. Udało się. Ale… nie mów hop, dopóki nie przeskoczysz. Wiem, że jadę na 12-tą na zdjęcia. Czy uporam się ze wszystkim tak, by zdążyć na czas? Będzie wiadomo o 17-tej, gdy w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego zasiądę na stoisku Wydawnictwa Nowy Świat na I Warszawskim Salonie Książki. Sprawdźcie, czy tam jestem. Zapraszam.
PS. Jak widać ja też zapraszam na ostatnią chwilę, ale w tym całym zamieszaniu w ogóle o tym I Warszawskim Salonie Książki zapomniałam. Cóż… jak sama nazwa wskazuje to I taki Salon! Jak wpisze się na stałe w kalendarz warszawskich imprez kulturalnych to go zapamiętam!
