Byłam wczoraj na uroczystym otwarciu Muzeum Warszawy. Dla mnie to najważniejsza placówka muzealna w moim mieście. Nawet nie dlatego, że do moich przodków (Stalskich) należała jedna z 11 kamienic tworzących dziś Muzeum, czyli kamienica Montelupich (narożna z ul. Nowomiejską).
Miałam 6-7 lat, gdy przyszłam tu po raz pierwszy. Wszystko robiło wrażenie, a najbardziej pokój pokazujący zniszczenia Warszawy po wojnie. Ale też zachwycały warszawskie platery, portrety, makieta mieszczańskiej kamienicy i inne. Przez ostatnie 4 lata Muzeum niemal nie istniało dla zwiedzających. W 11 kamienicach trwał remont przeprowadzany przy użyciu funduszy norweskich. Jutro zostaną one otwarte dla wszystkich, choć na razie pokazanych zostanie jedynie 8 z przewidzianych 21 gabinetów: Gabinet pomników, Gabinet Syren, Gabinet Suwenirów, Gabinet Pocztówek, Gabinet Widoków Warszawy, Gabinet Portretów, Gabinet sreber i platerów, Gabinet Archeologiczny. Jedyną pozostałością po pierwszej wystawie stałej z lat 50 jest makieta XVIII-wiecznej Warszawy w skali 1:300.
Na otwarciu i bankiecie byłam jako prezeska Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Przyznam w tym miejscu, że jako prezeska zaproszeń na różne imprezy mam mnóstwo, ale rzadko z nich korzystam. Powodów jest kilka, jednak to nie pora o nich pisać. Tym razem nie tylko skorzystałam, ale wręcz nie mogłam się doczekać wieczoru. Nawet na otwarciu przebierałam nogami, bo tak ciekawiły mnie odnowione sale i wystawy. Mimo, że to dopiero 8 gabinetów – jest co zwiedzać. Na mnie największe wrażenie zrobił archeologiczny, bo pokazuje bogactwo, zainteresowania i obyczaje dawnych mieszkańców Warszawy. Ale cudowne są pocztówki, portrety i widoki Warszawy.
Wystawny wieczór otwierający ekspozycję stalą po remoncie był niezwykle przyjemny. Spotkałam samych znajomych, cóż… 21 lat pracy dla Telewizyjnego Kuriera Warszawskiego zrobiło swoje. Znam niemal wszystkie najważniejsze osoby w mieście, bo to miasto mnie z nimi łączy. Jedno natomiast mnie zastanowiło. Przez lata na takich imprezach bywali dziennikarze z mojej byłej już stacji. Nie chodzi o bywanie z kamerą, ale prywatnie też przychodzili. Wczoraj nie było ani jednego. Ponoć z kamerą byli wcześniej, za dnia. Prywatnie, pobiesiadować przy otwarciu najważniejszej warszawskiej placówki nie przyszedł nikt z nich. Jak mi powiedział jeden z byłych radnych „Nie jest to proszę Pani proPiSowska impreza, więc wielu ludzi nie przyszło.”
Straszne to jest, że nastały takie czasy, w których Warszawa nie jednoczy Warszawiaków. Kiedy liczy się kto z prawa a kto z lewa, nie zaś ten, kto kocha swoje miasto.
Zapraszam wszystkich do Muzeum. Także w swoim imieniu, jako Warszawianki i Varsavianistki. To nie jest tylko 8, a aż 8 z 21 gabinetów. Zwiedzajcie je teraz. Na kolejne 13 gabinetów przyjdzie czas za pół roku.
