Gdy podejmowałam decyzję, że nie będę więcej prywatnie udzielać się na Facebooku wydawało mi się, że zyskam mnóstwo czasu. Przecież tyle go tam traciłam. I cóż? Oczywiście czas zyskałam, ale że życie nie znosi próżni, więc nagle zwaliło mi się na głowę tyle zajęć i obowiązków, że znów czasu na cokolwiek brak. A ja coraz bardziej żałuję, że decyzję o pozostawieniu tylko oficjalnego konta na FB podjęłam tak późno. Ileż czasu bym zaoszczędziła?
Kiedyś opowiadała mi przyjaciółka o swojej mamie, że nie umiała sobie zorganizować pracy, więc pracując z powodu złej organizacji mnóstwo tego czasu traciła. Ja staram się zapełniać rozsądnie każdą minutę. Notuję zadania na kartce, skreślam i… końca nie widać, bo po chwili pojawiają się nowe rzeczy do zrobienia. Często niestety takie bardzo nieprzyjemne.
Piszę to wszystko dlatego, by uspokoić. Nie zaniedbuję bloga. Lada moment coś dłuższego napiszę, a na razie… zmagam się z rzeczywistością, która dorzuciła mi zajęć, kradnąc mój cenny czas.
W dzieciństwie czytałam mojemu Tacie humory z zeszytów. Najbardziej podobał mu się taki: „Telewizja to złodziej czasu, ale ja tego złodzieja lubię.” Tata uważał to zarówno za trafne, jak i śmieszne. Niestety ze smutkiem przyznaję, że moi złodzieje czasu aż tak przyjemni nie są jak telewizja, a ja wcale ich nie lubię. Mam jednak nadzieję, że lada moment i z nimi się uporam.
A tymczasem… zapraszam w najbliższy piątek 13 listopada o g. 6:55 i 18:25 czasu warszawskiego przed ekrany TVP Polonia. Będzie można obejrzeć mój ostatni film pt. „100 lat w Warszawie”, który niestety w programach telewizyjnych jest zapowiadany pod błędnym, bo roboczym tytułem: „Prawie sto lat w Warszawie”.
